13 de diciembre de 2009

Unha carta.





A horas de finalizar a segunda actividade Bolboreta Curda agradece a quen participaron na mesma e espera seguir contando convosco.

Grazas Totais.

29 de noviembre de 2009

próxima actividade!!

Hola amigos de Bolboreta Curda.
Xa temos entre mans a próxima actividade e convidámosvos a participar.
Trátase do seguinte:

1.escribir unha carta dirixida ao carteiro. Pode ser un textiño, un poema, un debuxo...calquera cousa que se vos pase pola cabeza.
2.metela nun sobre, e no destinatario escribimos : “para o carteiro”
3.buscar un buzón de correos e introducila nel


A data para a realización disto (para botala ao buzón) será entre os días 11 e 13 de decembro.
Esperamos que participedes!!

7 de junio de 2009

Desde las entrañas de la Bolboreta

Hemos decidido dejar un tiempo prudencial desde nuestra última obra realizada.

Queríamos a través de este mail agradecer a toda la gente y grupos que nos apoyaron en su momento, eso nos llena de fuerzas para seguir adelante y nos hace comprender que no estamos solos en este camino. Pese a la censura vivida en carne propia Bolboreta Curda seguirá actuando para acercar el arte a la gente, creemos firmemente en este proceso y no lo abandonaremos.

Bolboreta Curda desea aclarar que no está ni en contra ni a favor de ninguna tendencia política. Con nuestra acción, no buscamos ni buscaremos poner en evidencia a ningún poder establecido (ellos ya lo hacen por si solos). Desde nuestra posición sólo ofrecemos arte, cultura o como quieran llamarlo. Respetamos todas las opiniones pero no las asumimos como nuestras. En breves palabras: NO NOS INTERESA LA MEDIOCRIDAD DE LA POLÍTICA Y SU CONFETI.

Este mensaje sirve como excusa también para anunciar que próximamente se realizará un nuevo ataque cultural que esperemos vaya calando cada vez un poco más hondo.

Queridos amigos, desde algún lugar les enviamos un gran abrazo alado y nuevamente les agradecemos vuestro apoyo.


Bolboreta Curda.
7 de junio de 2009.

18 de mayo de 2009

a literatura é sempre unha expedición á verdade (F.Kafka)


Na madrugada do 18 de maio, o Grupo Cultural Bolboreta Curda saíu ás rúas de Lugo co propósito de achegar un pouco de arte aos habitantes.

Varios post-it foron colocados en distintas partes da cidade: a meirande parte en farois e edificios abandoados onde toda a xente coloca os seus panfletos de publicidade e propaganda, asi como todo tipo de anuncios dende búsquedas de alugueiro até ofertas de empleo. Tamén foron colocados algúns destes post-it nalgúns bancos e cabinas telefónicas coa esperanza de que a xente se animase a collelos e disfrutar deles.

Os post-it contiñan frases de autores recoñecidos tanto a nivel local como internacional, como por exemplo Uxío Novoneyra, Cortázar, Celso Emilio Ferreiro, Eduardo Estévez, Marta Dacosta, Neruda, Rosalía de Castro, Xavier Sabater, Méndez Ferrín, Bécquer, Edgardo A.Vigo, María do Cebreiro, Shakespeare, Miguel Brieva, Buda, Miguel González Garcés, Mevlana Jalaluddin Rumi, Mario Regueira, Groucho Marx, Lupe Gómez, Alessandro Baricco, Orhan Pamuk; asi como outros tantos autores menos coñecidos.

Pretendíamos con todo isto achegar á xente a literatura e rendirlle homenaxe, servindo como unha actividade de Animación á Lectura, facéndoo ademais o luns de madrugada para que a xente se sorprendese, por ser este o día máis odiado da semana. Esperábamos así modificar a rutina das mañás dos luns. Esperábamos chamar a atención da xente e motivalos para que buscasen aos autores das citas. Esperábamos fomentar a reflexión, as mensaxes positivas, a esperanza.

Non consideramos que isto sexa ofensivo para ninguén, nin que ler a estes autores sexa un dano para os habitantes de Lugo, senón todo o contrario. O único obxectivo era que a xente vira que hai cousas que non se pagan e que poden estar ao alcance de todos. Esta acción foi realizada sen ánimo de lucro algún. (deixamos aquí algunhas das fotos máis comprometidas, aquelas nas que os post-it eran máis rechamantes)












Sen embargo, ás once e media da mañá os post-it estaban sendo retirados e metidos nunha bolsa de lixo por dúas mulleres con espátulas por mans - supoñemos “mandadas” polo concello- sen que nós comprendamos o motivo, posto que os post-it estaban colgados preto de outros tipos de propaganda nunca retirada nin mal vista.

Comprendemos a retirada dalgúns dos post-it por algún motivo estético para a cidade, pero non comprendemos a retirada dos que estaban nos farois ou nas tuberías externas dos edificios, que albergan todo tipo de propaganda.






Pretendíamos unha acción cultural en beneficio da cidadanía, xa que os nosos post-it molestan menos que a maioría da publicidade dos supermercados que adoita estar tirada polo chan en calquera parte da cidade, ou o lixo que se esparce nalgunhas rúas de Lugo. Esta publicidade nunca estivo retirada por comandos de limpeza censuradores.

Moitas conclusións sacamos desta actividade: o concello defende a cultura, pero unha cultura que a eles lles beneficie, unha cultura controlada para anular ás masas e convencer de que iso é o correcto, unha cultura que non poña en perigo os seus ideais, unha cultura que non esperte conciencia na sociedade, supervisada, censurada se é necesario, baseada en pulsións capitalistas, pechada sempre nos mesmos círculos.


colabora con nós difundindo esta información




14 de abril de 2009

Carta Abierta

Xeniópolis, 2009.

A los interesados, con cariño:

Mi nombre es Bolboreta Curda, no busquen en él significado alguno porque no lo encontrarán. Yo soy un espíritu libre, fantasmagórico, incorpóreo que me encarno a la presencia de cualquier movimiento artístico que desde el sitio más insospechado de mi mente ordeno realizar, no tiranizo sólo propongo y mis apóstoles ejecutan.

Soy todos, y a la vez soy único, busco que cada paso, que cada sensación, que cada salto, sea dotado de la mayor credibilidad y sensibilidad posible. En esos actos aislados pero encadenados, se ilustran mis obsesiones que son las de todos. Por eso cada orden dada no es más que una declaración de intenciones de alguna mente que he leído con antelación.

Bajo mi nombre les ofrezco un techo conceptual, que los guarde y refugie de las banalidades futuras y –jodidamente- necesarias que hoy en día nos abducen.

Mi forma corpórea es efímera e intrascendente, en realidad nunca nadie me ha visto y he decidido prescindir de los espejos que sólo nos muestran la realidad de lo que queremos ver. Me guío y guío a los demás por el mensaje, puedo ser el carnicero de la esquina de vuestra casa, el guitarrista que pega un solo en el escenario o la niña con el uniforme del parvulario.

Mis testaferros escuchan lo que tengo que decir y luego lo aplican, tienen voces y cuerpos diferentes, mentes diferentes, lenguas diferentes pero entre ellos soy el nexo de unión; soy ellos sumidos en un sueño donde me sueñan y donde yo los había soñado antes, aunque en realidad el tiempo de las creaciones es un dato sin importancia al lado de la obra que acaba de comenzar.

Disfruten…

Bolboreta Curda.

imos en busca da revolución.

30 de marzo de 2009

(estamos en construción)



bolboreta curda é unha idea que tomou verdadeira forma o día 27 de marzo, xusto no momento no que unha servilleta decidiu poñerlle nome.